Jak odróżnić zagrożenie od bezpieczeństwa? To pytanie ważne nie tylko w naszym codziennym życiu, ale także w przypadku zaburzeń ludzkich związanych ze strachem przed innymi, takich jak lęk społeczny czy zespół stresu pourazowego (PTSD). Obraz mikroskopowy z laboratorium dr Stevena A. Siegelbauma w Instytucie Zuckermana w Columbii przedstawia potężną technikę, którą naukowcy wykorzystali, aby pomóc nam znaleźć odpowiedź.
Naukowcy badali hipokamp, obszar mózgu odgrywający kluczową rolę w pamięci u ludzi i myszy. W szczególności skupili się na regionie CA2, który jest istotny dla pamięci społecznej, zdolności zapamiętywania innych osób, oraz regionie CA1, który jest ważny dla zapamiętywania miejsc.
W nowym badaniu naukowcy po raz pierwszy ujawnili, że CA1 i CA2 kodują odpowiednio lokalizacje i osoby powiązane z groźnym doświadczeniem. Wyniki pokazują, że poza zwykłym rozpoznawaniem jednostek CA2 pomaga rejestrować bardziej złożone aspekty pamięci społecznej: w tym przypadku, czy inna osoba jest bezpieczna, czy ryzykowna. Naukowcy opublikowali swoje odkrycia 15 października w czasopiśmie Neuronauka przyrodnicza.
„Dla wszystkich gatunków żyjących w społecznościach, w tym myszy i ludzi, niezwykle ważne jest posiadanie wspomnień społecznych, które mogą pomóc uniknąć przyszłych doświadczeń z innymi, które mogłyby okazać się szkodliwe, a jednocześnie zachować otwartość na jednostki, które mogą być pożyteczne” – powiedziała dr Pegah Kassraian , pracownik naukowy ze stopniem doktora w laboratorium Siegelbauma i główny autor nowego badania. „Straszne wspomnienia są ważne dla przetrwania i pomagają zapewnić nam bezpieczeństwo”.
Aby zbadać, skąd w mózgu powstają przerażające wspomnienia społeczne, dr Kassraian i jej współpracownicy dali poszczególnym myszom wybór. Mogli pomknąć w jedno miejsce, spotkać inną nieznaną im mysz i doznać łagodnego wstrząsu stopy (podobnie jak porażenie prądem statycznym, którego doświadcza człowiek po przejściu po dywanie i dotknięciu klamki). Ucieczka w przeciwnym kierunku, by spotkać innego nieznajomego, była bezpieczna. Zwykle myszy szybko nauczyły się unikać obcych osób i miejsc związanych z wstrząsami, a wspomnienia te trwały co najmniej 24 godziny.
Aby określić, gdzie w hipokampie przechowywane były te wspomnienia, badacze zmodyfikowali genetycznie myszy, aby umożliwić im selektywną supresję regionów CA1 lub CA2. Co zaskakujące, wyłączenie każdego regionu miało bardzo różne skutki. Kiedy naukowcy wyciszyli CA1, myszy nie pamiętały już, gdzie zostały uderzone, ale nadal pamiętały, który nieznajomy był powiązany z zagrożeniem. Kiedy uciszyli CA2, myszy pamiętały, gdzie doznały szoku, ale bezkrytycznie bały się obu napotkanych nieznajomych.
Te nowe odkrycia pokazują, że CA2 pomaga myszom zapamiętać, czy przeszłe spotkania z innymi były groźne czy bezpieczne. Wyniki są również spójne z wcześniejszymi badaniami szczegółowo opisującymi, w jaki sposób CA1 jest miejscem umieszczania komórek, które kodują lokalizacje.
Poprzednie badania powiązały CA2 z różnymi schorzeniami neuropsychiatrycznymi, takimi jak schizofrenia i autyzm. Nowe badanie sugeruje, że dalsze badania nad CA2 mogą pomóc naukowcom lepiej zrozumieć lęk społeczny, zespół stresu pourazowego i inne schorzenia, które mogą prowadzić do wycofania się z życia społecznego.
„Możliwe, że objawy wycofania społecznego są związane z niemożnością rozróżnienia, kto stanowi zagrożenie, a kto nie” – stwierdził dr Siegelbaum, który jest także profesorem i kierownikiem katedry neurologii w Vagelos College of Physicians and Surgeons w Kolumbii . „Ukierunkowanie na CA2 może być użytecznym sposobem diagnozowania i leczenia zaburzeń związanych ze strachem przed innymi”.
Artykuł zatytułowany „Region hipokampu CA2 odróżnia zagrożenie społeczne od bezpieczeństwa społecznego” został opublikowany w Internecie Neuronauka przyrodnicza 15 października 2024 r.
Pełna lista autorów obejmuje Pegah Kassraian, Shivani K. Bigler, Diana M. Gilly, Neilesh Shrotri, Anastasia Barnett, Heon-Jin Lee, W. Scott Young i Steven A. Siegelbaum.
Autorzy nie zgłaszają żadnego konfliktu interesów.
