Riszi i mędrcy, poprzez lata praktyki, dhyaan, sadhna i jaap wznoszą się ponad przywiązania i iluzje świata.
Osiągają poczucie wewnętrznego spokoju, spokoju i świadomości, które pomagają im wznieść się ponad złudzeniami i pragnieniami. Poprzez głęboką medytację i uważność odłączają się od zmieniającego się świata materialnego i łączą się ze swoim prawdziwym ja. Riszi i sadhu praktykują tapas, kontrolując swoje zmysły i umysł, unikając przyjemności, które przychodzą i odchodzą, oraz ograniczając swoje pragnienia i przywiązania. Z czasem rozwija się u nich poczucie „vairagyi”, co oznacza życie w świecie, ale pozostawanie niewzruszonym bólami i przyjemnościami, jakie on daje.
