Gorączka doliny to nowa choroba grzybicza w zachodniej części Stanów Zjednoczonych, która najczęściej wywołuje objawy grypopodobne, ale może również powodować niebezpieczne lub nawet śmiertelne powikłania. Analizując dane dotyczące zgłoszonych przypadków gorączki doliny w Kalifornii, których liczba dramatycznie wzrosła w ciągu ostatnich dwóch dekad, naukowcy z University of California San Diego i University of California w Berkeley zidentyfikowali sezonowe wzorce, które mogą pomóc osobom i urzędnikom służby zdrowia lepiej przygotować się na przyszłe wzrosty zachorowań na gorączkę doliny. Wyniki te mają również ważne implikacje dla tego, w jaki sposób zmieniający się klimat może zaostrzyć zagrożenie chorobami zakaźnymi. Wyniki opublikowano w The Lancet Regional Health — Ameryka.
Naukowcy ściśle współpracowali z California Department of Health (CDPH), aby przeanalizować wszystkie zgłoszone przypadki gorączki doliny Valley w Kalifornii od 2000 do 2021 roku. Porównując je z sezonowymi danymi klimatycznymi, odkryli, jak choroba cyklicznie zmienia się w różnych hrabstwach Kalifornii i zidentyfikowali, w jaki sposób na te cykle wpływają okresy suszy. Naukowcy odkryli, że chociaż większość przypadków występuje w okresie od września do listopada, występowały różnice w sezonowych wzorcach i czasie między hrabstwami i latami.
„Większość sezonowych chorób zakaźnych wykazuje szczyt zachorowań każdego roku, więc byliśmy zaskoczeni, widząc, że były pewne lata, w których niewiele lub żadne hrabstwa nie miały sezonowego szczytu zachorowań na gorączkę doliny Valley” — powiedziała pierwsza autorka, dr Alexandra Heaney, adiunkt w Szkole Zdrowia Publicznego i Nauk o Długowieczności Człowieka im. Herberta Wertheima na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego. „To sprawiło, że zaczęliśmy się zastanawiać, co powodowało te różnice w sezonowości między latami, a na podstawie zaobserwowanego czasu wysunęliśmy hipotezę, że susza może odgrywać rolę”.
Naukowcy odkryli, że średnio rzecz biorąc, hrabstwa w regionach Doliny San Joaquin i Centralnego Wybrzeża miały najbardziej wyraźne szczyty sezonowe, chociaż w Dolinie San Joaquin szczyty zaczynały się wcześniej.
„To cenne informacje, które pozwolą na zaplanowanie działań służb zdrowia publicznego mających na celu edukowanie społeczeństwa na temat objawów gorączki Doliny Krzemowej i sposobów ochrony” – dodał Heaney.
Gorączka doliny jest wywoływana przez zarodniki żyjące w glebie Kokcydioidy grzyb. Ludzie zarażają się gorączką doliny, wdychając zakaźne zarodniki, które rozpylają się, gdy gleba jest wzburzona przez wiatr lub działalność człowieka. Gorączka doliny najczęściej dotyka osoby, które są często narażone na pył unoszący się w powietrzu, w tym osoby pracujące na zewnątrz. Choroba nie jest jednak zaraźliwa.
Gorączka doliny jest od dawna problemem na amerykańskim Południowym Zachodzie, ale liczba przypadków gwałtownie wzrosła w ostatnich latach, potrajając się w latach 2014-2018 i ponownie w latach 2018-2022, zgodnie z CDPH. Jednak ponieważ jest ona nadal stosunkowo rzadka i ponieważ powoduje podobne objawy jak inne infekcje dróg oddechowych, w tym COVID-19, gorączka doliny jest często błędnie diagnozowana. Nieleczony grzyb może spowodować poważne uszkodzenia układu oddechowego i rozprzestrzenić się na inne części ciała, takie jak skóra, kości, a nawet mózg, z których ten ostatni może być śmiertelny.
„Wiedza o tym, kiedy zaczyna się sezon gorączki doliny i jak intensywny będzie, może pomóc pracownikom służby zdrowia określić, kiedy powinni być w stanie najwyższej gotowości na nowe przypadki” — powiedział autor korespondencyjny Justin Remais, Ph.D., profesor w UC Berkeley School of Public Health. „To pierwsze badanie, które dokładnie określa, kiedy ryzyko choroby jest najwyższe we wszystkich endemicznych hrabstwach Kalifornii, a także w miejscach, w których choroba pojawia się po raz pierwszy”.
Naukowcy zaobserwowali, że w okresach suszy sezonowe szczyty przypadków gorączki doliny są mniej dotkliwe. Jednak gdy powracają deszcze, szczyty te są szczególnie wysokie. Jedna z hipotez wyjaśniających ten wzorzec jest taka, że susze umożliwiają odpornym na ciepło Kokcydioidy zarodniki, aby przetrwać swoich mniej wytrzymałych konkurentów. Kiedy powrócą deszcze, grzyb jest w stanie rozmnażać się szeroko, z mniejszą konkurencją o wilgoć i składniki odżywcze.
Inna hipoteza zakłada, że powiązania między gorączką doliny a suszą mogą wynikać z wpływu suszy na gryzonie będące żywicielami Kokcydioidy grzyb. Ponieważ populacja gryzoni spada podczas suszy, a martwe gryzonie są uważane za ważne źródło składników odżywczych dla grzyba, może on przetrwać i rozprzestrzeniać się łatwiej w warunkach suszy.
„Ta praca jest ważnym przykładem tego, jak warunki klimatyczne wpływają na choroby zakaźne” – powiedział Heaney. „Chociaż susze wydają się zmniejszać liczbę przypadków gorączki doliny w krótkim okresie, efektem netto jest wzrost liczby przypadków w czasie, szczególnie gdy doświadczamy częstszych i dotkliwych susz z powodu zmiany klimatu”.
Osoby chore mogą pomóc sobie w ochronie przed gorączką doliny w okresach suchych i zakurzonych, minimalizując czas spędzony na zewnątrz i nosząc osłony twarzy, które mogą blokować kurz. Naukowcy podkreślają również potrzebę dokładniejszego monitorowania grzyba gorączki doliny, który może być trudny do wykrycia.
Zespół poszerza obecnie zakres swoich analiz, uwzględniając inne ogniska gorączki Doliny Krzemowej w Stanach Zjednoczonych.
„Arizona jest o wiele bardziej zakurzona niż Kalifornia i ma zupełnie inną dynamikę klimatu, a około dwie trzecie przypadków w Stanach Zjednoczonych występuje w Arizonie, więc to tam będziemy szukać dalej” — powiedział Heaney. „Zrozumienie, gdzie, kiedy i w jakich warunkach gorączka doliny jest najbardziej rozpowszechniona, jest kluczowe dla urzędników służby zdrowia publicznego, lekarzy i społeczeństwa, aby podjąć środki ostrożności w okresach zwiększonego ryzyka”.
