Według nowego badania Cedars-Sinai Cancer opublikowanego w recenzowanym czasopiśmie naukowym, w 80% przypadków ocena zaawansowania raka trzustki u pacjentów z wczesnym stadium jest niedokładna JAMA. Odkrycie to podkreśla pilną potrzebę udoskonalenia technologii diagnostycznych i ustalania stopnia zaawansowania choroby, co mogłoby znacząco zmienić wczesne leczenie i badania nad rakiem trzustki.
W tym badaniu badacze przyjrzeli się danym ponad 48 000 pacjentów w National Cancer Database. Na podstawie obrazowania przedoperacyjnego wszyscy pacjenci w badaniu mieli raka trzustki w stadium 1 lub stadium 2.
Po operacji usunięcia guzów u ponad 78% pacjentów w stadium 1 i u ponad 29% pacjentów w stadium 2 nastąpił wzrost zaawansowania nowotworu – zazwyczaj do stadium, w którym zajęte są węzły chłonne.
„Nasze badania ujawniają, że stadializacja — niezbędna do podejmowania decyzji dotyczących leczenia i określania kwalifikowalności do badań — jest często niedokładna w przypadku wczesnego stadium raka trzustki” — powiedział dr Srinivas Gaddam, zastępca dyrektora Pancreatic Biliary Research w Cedars-Sinai i starszy autor badania. „W miarę jak dziedzina ta zmierza w kierunku wcześniejszej diagnozy, wczesne stadializacja będzie stawać się coraz ważniejsze”.
Diagnoza i ocena zaawansowania raka trzustki są trudne z tego samego powodu. Trzustka, narząd trawienny, znajduje się głęboko w ciele, a obecna technologia obrazowania nie zawsze jest w stanie wykryć mniejsze guzy lub zajęcie węzłów chłonnych, powiedział Gaddam, który jest również profesorem nadzwyczajnym medycyny i kieruje programem badań przesiewowych i wczesnego wykrywania raka trzustki w Cedars-Sinai.
Węzły chłonne, czyli skupiska małych struktur układu odpornościowego, odgrywają ważną rolę w określaniu stopnia zaawansowania raka i stanowią zasadniczą różnicę między wczesnym a późnym stadium raka trzustki.
„Pacjenci z zajętymi węzłami chłonnymi mają gorszy wskaźnik przeżycia niż ci bez zajętych węzłów chłonnych” – powiedział Gaddam. „Gdy obrazowanie nie jest w stanie wykryć zajęcia węzłów chłonnych, stadializacja może nie odzwierciedlać rzeczywistego zakresu choroby. Nasze ustalenia sugerują, że zajęcie węzłów chłonnych jest pomijane u czterech na pięciu pacjentów w procesie stadializacji”.
Pięcioletni wskaźnik przeżycia w przypadku raka trzustki w stadium 1 wynosi ponad 83%, ale spada do zaledwie 3% w przypadku pacjentów w stadium 4 choroby – czyli w momencie, w którym obecnie diagnozuje się większość pacjentów.
„Rak trzustki to trudna diagnoza i istnieje ogromna potrzeba poprawy wyników leczenia pacjentów” — powiedział dr Dan Theodorescu, dyrektor Cedars-Sinai Cancer i wybitny przewodniczący fundacji PHASE ONE. „Dzięki najnowocześniejszym narzędziom, takim jak nasza platforma Molecular Twin Precision Oncology, opracowujemy testy, które będą ukierunkowywać precyzyjne leczenie raka trzustki i innych nowotworów. Po raz pierwszy zademonstrowaliśmy użyteczność Molecular Twin, identyfikując nowe biomarkery raka trzustki; te biomarkery pomagają w diagnozie, która musi być połączona z dokładnym określeniem stopnia zaawansowania nowotworu, aby odpowiednio ukierunkować terapię”.
Przesłanie Gaddama dla lekarzy ustalających stadium raka trzustki to rozpoznanie ograniczeń obecnej technologii obrazowania oraz aktywna ocena i raportowanie zaangażowania węzłów chłonnych. A dla tych, którzy są na czele innowacji, podkreśla pilną potrzebę ulepszenia technologii przesiewowych i diagnostycznych.
Badanie przesiewowe raka trzustki obejmuje MRI i endoskopowe USG. Badanie przesiewowe jest zalecane osobom z historią rodzinną raka trzustki i tym, którzy są nosicielami wariantów w niektórych genach związanych z chorobą.
„Wiemy, że nasze obecne narzędzia do badań przesiewowych i ustalania stopnia zaawansowania nie są świetne” — powiedział Gaddam. „Mam nadzieję, że w ciągu najbliższych 10 lat opracujemy zaawansowane narzędzia do badań przesiewowych i ustalania stopnia zaawansowania raka trzustki, co pozwoli nam diagnozować większość pacjentów w stadium 1 i stadium 2, a nie stadium 4. Dzięki tym postępom możemy wykryć tę chorobę znacznie wcześniej, poprawiając wyniki u wielu innych pacjentów”.
Dodatkowi autorzy badania z Cedars-Sinai: dr Gerardo Perrotta, dr Ghada Mohamed, dr Brent K. Larson, osteopatia; dr Arsen Osipov, dr Cristina R. Ferrone, dr Simon K. Lo.