Jak wynika z badania opublikowanego w internetowym wydaniu czasopisma z 6 listopada 2024 r., osoby starsze, które są śpiące w ciągu dnia lub nie mają entuzjazmu do zajęć ze względu na problemy ze snem, mogą być bardziej narażone na rozwój zespołu prowadzącego do demencji. Neurologia®czasopismo medyczne Amerykańskiej Akademii Neurologii.
Osoby z tym zespołem mają powolne chodzenie i twierdzą, że mają pewne problemy z pamięcią, chociaż nie mają niepełnosprawności ruchowej ani demencji. Nazywa się to zespołem ryzyka motorycznego i poznawczego. Stan ten może wystąpić, zanim rozwinie się demencja.
Badanie wykazało, że osoby cierpiące na nadmierną senność w ciągu dnia i brak entuzjazmu do wykonywania zadań były bardziej narażone na rozwój tego zespołu niż osoby bez problemów związanych ze snem. Badanie nie dowodzi, że problemy związane ze snem są przyczyną zespołu, wskazuje jedynie na związek.
„Nasze odkrycia podkreślają potrzebę badań przesiewowych pod kątem problemów ze snem” – stwierdziła autorka badania Victoire Leroy, lekarz medycyny, doktor nauk medycznych z Albert Einstein College of Medicine w Bronksie w stanie Nowy Jork. „Istnieje potencjał, że ludzie mogliby uzyskać pomoc w rozwiązaniu problemów ze snem i zapobiec pogorszeniu funkcji poznawczych w późniejszym życiu”.
W badaniu wzięło udział 445 osób, których średnia wieku wynosiła 76 lat i które nie cierpiały na demencję. Na początku badania uczestnicy wypełnili kwestionariusze dotyczące snu. Zapytano ich o problemy z pamięcią, a ich prędkość chodzenia sprawdzano na bieżni na początku badania, a następnie raz w roku przez średnio trzy lata.
Podczas oceny snu zadano pytania takie jak: jak często ludzie mają problemy ze snem, ponieważ budzą się w środku nocy, nie mogą zasnąć w ciągu 30 minut lub czują się zbyt gorąco lub zimno, a także czy przyjmują leki pomagające im zasnąć. Pytanie oceniające nadmierną senność w ciągu dnia dotyczy tego, jak często ludzie mieli problemy z utrzymaniem snu podczas prowadzenia pojazdu, spożywania posiłków lub angażowania się w aktywność społeczną. Pytanie dotyczące entuzjazmu dotyczy tego, jak duży problem mieli ludzie z utrzymaniem wystarczającego entuzjazmu, aby coś osiągnąć.
W sumie 177 osób spełniało definicję źle śpiącego, a 268 spełniało definicję dobrego snu.
Na początku badania 42 osoby miały zespół ryzyka motorycznego i poznawczego. W trakcie badania zespół ten rozwinął się u kolejnych 36 osób.
Spośród osób cierpiących na nadmierną senność w ciągu dnia i brak entuzjazmu zespół ten rozwinął się u 35,5% w porównaniu z 6,7% osób bez tych problemów. Po uwzględnieniu innych czynników, które mogą mieć wpływ na ryzyko wystąpienia zespołu, takich jak wiek, depresja i inne schorzenia, badacze odkryli, że u osób cierpiących na nadmierną senność w ciągu dnia i brak entuzjazmu ryzyko wystąpienia tego zespołu było ponad trzy razy większe niż u osób którzy nie mieli problemów ze snem.
„Należy przeprowadzić więcej badań, aby przyjrzeć się powiązaniu między problemami ze snem a pogorszeniem funkcji poznawczych oraz rolą, jaką odgrywa zespół ryzyka motorycznego” – stwierdził Leroy. „Potrzebujemy również badań, aby wyjaśnić mechanizmy łączące te zaburzenia snu z zespołem ryzyka motorycznego i pogorszeniem funkcji poznawczych”.
Ograniczeniem badania jest to, że uczestnicy zgłaszali własne informacje dotyczące snu, więc mogli nie pamiętać wszystkiego dokładnie.
Badanie zostało wsparte przez Narodowy Instytut ds. Starzenia się.
