Jak wynika z badania Uniwersytetu Columbia, koszty porodu i opieki zdrowotnej po porodzie powodują znaczne, ciągłe trudności finansowe, szczególnie w przypadku rodzin o niższych dochodach posiadających komercyjne ubezpieczenie. Około połowa osób rodzących w Stanach Zjednoczonych objęta jest komercyjnym ubezpieczeniem zdrowotnym, które zazwyczaj wymaga podziału kosztów w formie odliczeń, dopłat i współubezpieczenia. Badanie publikowane jest w czasopiśmie Kwartalnik Milbank.
Badacze Jamie Daw ze Szkoły Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Columbia i dr Heidi L. Allen ze Szkoły Pracy Socjalnej Uniwersytetu Columbia przeprowadzili ankietę na reprezentatywnej próbie 4453 kobiet po porodzie; 1544 dzieci urodziło się objęte ubezpieczeniem Medicaid i 2909 osób było ubezpieczonych komercyjnie, jak wynika z badania Postpartum Assessment of Health Survey (PAHS). Badanie uzupełniające przeprowadzono wśród uczestniczek systemu monitorowania oceny ryzyka ciąży CDC (PRAMS) 12–14 miesięcy po porodzie w 2020 r. w sześciu stanach – Kansas, Michigan, New Jersey, Pensylwania, Utah, Wirginia – i Nowy Miasto York. Ankieta zawierała pytania dotyczące kosztów opieki zdrowotnej i kondycji finansowej.
Naukowcy odkryli:
- Ponad połowa respondentek, których dzieci były ubezpieczone komercyjnie, wydała na poród ponad 1000 dolarów z własnej kieszeni, a prawie 40 procent stwierdziło, że w pewnym lub dużym stopniu martwi się koniecznością płacenia rachunków za opiekę zdrowotną.
- Osoby o niższych dochodach (z rocznym dochodem poniżej około 60 000 dolarów), których dzieci były ubezpieczone komercyjnie, zgłaszały szczególnie duże trudności finansowe:
- prawie połowa nadal jest zadłużona na pokrycie kosztów porodu,
- 16 procent nie dokonało jeszcze żadnych płatności, a
- Co piąty miał dług medyczny w windykacji.
Ogólnie rzecz biorąc, Medicaid zapewniał ochronę finansową rodzinom rodzącym w porównaniu z ubezpieczeniem komercyjnym. Zdecydowana większość osób, które urodziły dziecko objęte ubezpieczeniem Medicaid, nie poniosła żadnych wydatków z własnej kieszeni na poród ani opiekę zdrowotną w roku poporodowym (80 procent). Jednak nawet niewielkie kwoty podziału kosztów wiązały się z zaległym długiem medycznym. Wśród osób zapisanych do Medicaid, które wydały jakiekolwiek OOP na poród, 1 na 3 nadal miała dług pieniężny, a ponad 1 na 4 nie dokonała żadnych płatności w okresie od 12 do 14 miesięcy po urodzeniu.
„Ponoszone z własnej kieszeni koszty związane z porodem lub opieką poporodową pojawiają się w okresie, gdy rodziny są w trudnej sytuacji finansowej” – stwierdził Allen. „Nowe dziecko wiąże się ze znacznymi kosztami, w tym pieluszkami i opieką nad dzieckiem. Ponadto wiele osób korzysta z bezpłatnego urlopu rodzinnego, a niektóre skracają godziny pracy. Zwiększenie przystępności cenowej porodu powinno być priorytetem polityki publicznej”.
Aby zmniejszyć obciążenie finansowe osób korzystających z Medicaid, Daw i Allen proponują, aby Centra Usług Medicare i Medicaid lub stany wyeliminowały wszelki podział kosztów dla osób w ciąży i po porodzie w ramach Medicaid i Programu ubezpieczenia zdrowotnego dzieci, który obejmuje ciążę w przypadku kobiet osiągających dochody powyżej progu Medicaid w niektórych stanach. Komercyjne rozwiązania ubezpieczeniowe mogą obejmować umożliwienie rodzącym o niższych dochodach ubiegania się o dodatkowe ubezpieczenie Medicaid; wyłączenie niektórych usług związanych z ciążą i poporodem z podziału kosztów; oraz działania państwa mające na celu odciążenie długu medycznego.
„Politykę mającą na celu poprawę przystępności cenowej porodu można również postrzegać jako inwestycję we wczesne zdrowie i rozwój dziecka. „Ważne jest, aby pomyśleć o kompromisach, jakie rodziny mogą być zmuszone dokonać pomiędzy spłatą długów medycznych związanych z porodem a zapewnieniem dzieciom opieki z zasobami – takimi jak zdrowa żywność, odpowiednie warunki mieszkaniowe i wysokiej jakości opieka nad dziećmi – które są ważne dla ich rozwoju” – powiedział Daw, adiunkt ds. polityki zdrowotnej i zarządzania w Columbia Mailman School. „Jest to często pomijana konsekwencja wysokiego poziomu koszty leczenia porodu w Stanach Zjednoczonych.”
Współautorami są Chen Liu, Szkoła Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Columbia; Mandi Spishak-Thomas, PhD, z Rutgers Center for State Health Policy oraz Kristen Underhill, Cornell Law School.